-
3 september
Karen van Hoye: 'Ik probeer een ander perspectief te bieden'
Karen van Hoye is docent bij de opleiding Sportkunde en studiecoach bij het studiecentrum van de opleiding. Ze is inmiddels drie jaar als studiecoach actief. Wat zijn haar ervaringen en wat is haar visie op de rol van coach?
Met wat voor vragen komen studenten bij jou?
'Ik merk dat de vraag van studenten is verschoven sinds corona. Vóór corona ondersteunde ik studenten vooral bij het maken van keuzes in hun studieloopbaan. Denk aan studenten met een studieachterstand die ik hielp met het creëren overzicht en het monitoren van hun studievoortgang. Nu melden studenten zich juist bij mij met mentale issues; bijvoorbeeld omdat ze een uitlaatklep missen of depressieve gedachten hebben. Meer praktische vragen pakken studenten op met hun tutor; een student uit het derde of vierde leerjaar.
De meeste studenten die ik coach, heb ik ook lesgegeven. Dit ervaar ik als een voordeel. Ik ben daardoor toegankelijker en ik kan makkelijker contact leggen. Bijvoorbeeld tijdens een praktijkles hardlopen kan ik bijvoorbeeld even vragen: "hé, hoe is’t?". Als studenten je kennen, komen ze makkelijker naar je toe en is de drempel lager. Ook tijdens online lessen maak ik eerst contact, want zonder contact kan er geen overdracht van kennis plaatsvinden.'
Wat maakt dat de rol van coach jou past?
'Ik ben een gever; ik help graag mensen, krijg daar energie van en ik ben positief ingesteld. En wat ik goed kan, is mensen anders laten denken over een probleem. Ik los het niet voor hen op, maar bied een ander perspectief. Mijn boodschap aan studenten: je moet met jezelf verder, dus leer jezelf waarderen! Ik laat studenten bijvoorbeeld opschrijven wat ze die dag goed hebben gedaan. Zo probeer ik hen positiever naar zichzelf te laten kijken.
Ook maak ik gebruik van de metafoor van de spin: Als je bang bent voor een spin kun je ervoor weglopen of er een doos overheen zetten. Je verstopt de spin, maar wordt daardoor niet minder bang. Wat je ook kunt doen, is je beeld van de spin veranderen. Stel de spin voor als een lief klein spinnetje met een roze strikje en schattige pootjes. Zo zie je de spin ineens op een andere manier en ga je je angst aan. Je moet de confrontatie aangaan om verder te komen.
De studenten die zelf de kracht niet hebben om alles bij te houden, wil ik zoveel mogelijk ondersteunen. Daar voel ik mij medeverantwoordelijk voor. Daarom spreek ik studenten aan als zij bijvoorbeeld halverwege een les ‘uitchecken’. Ik heb weleens meegemaakt dat er nog maar zes studenten van een klas van dertig online waren. Ik heb de hele klas een e-mail gestuurd. Daarin heb ik een compliment gemaakt aan diegenen die er wel waren. De anderen heb ik feedback gegeven door te benoemen welk effect hun niet-gemelde afwezigheid op mij had. Zo coach ik hen in hun professionele ontwikkeling.'
Wat zie jij als jouw valkuil?
'Mijn valkuil ligt in het verlengde hiervan. Ik wil het graag goed doen en alles in mijn macht doen om te helpen. Zo heb ik met een student gesprekken gevoerd en voor deze student een extra toetskans geregeld in verband met persoonlijke omstandigheden, zodat hij de studie nog kon behalen. Maar toen deze student en ik een gesprek gepland hadden, vroeg hij of het gesprek een half uur later kon plaatsvinden omdat zijn eten anders koud werd. Dat was het moment dat ik dacht: deze student maakt misbruik van mijn ondersteuning. Ik wil leren om de verantwoordelijkheid bij de student laten en mijn assertiviteit daarin ontwikkelen. Ik ben namelijk ook hartstikke trots als studenten (of andere mensen) het zelf kunnen!
Vóór corona omschreef ik mijzelf als een routinebeest. Nu ben ik wendbaarder geworden omdat ik dingen heb leren loslaten. Eerder werd ik bijvoorbeeld onrustig van plotselinge veranderingen. Als mijn dochtertje ziek thuisbleef, terwijl ik les moest geven, dan ervoer ik paniek. Nu blijf ik daar rustig onder: ik doe mijn best, pas mij aan en als het niet loopt zoals gepland dan is dat ook goed.'
Wat wil jij nog ontwikkelen?
'In de toekomst wil ik collega's en mededocenten begeleiden om positief te leren coachen. Door workshops te geven, mijn visie over te brengen en mijn ervaringen te delen. Nu werk ik bijvoorbeeld mee aan de ontwikkeling van een programma om docenten de basiscoachvaardigheden aan te leren. Ook heb ik recent het boek de Conditiegids uitgebracht. Ik wil graag mijn visie en positieve kijk delen.'
'Ik merk dat de vraag van studenten is verschoven sinds corona. Vóór corona ondersteunde ik studenten vooral bij het maken van keuzes in hun studieloopbaan. Denk aan studenten met een studieachterstand die ik hielp met het creëren overzicht en het monitoren van hun studievoortgang. Nu melden studenten zich juist bij mij met mentale issues; bijvoorbeeld omdat ze een uitlaatklep missen of depressieve gedachten hebben. Meer praktische vragen pakken studenten op met hun tutor; een student uit het derde of vierde leerjaar.
De meeste studenten die ik coach, heb ik ook lesgegeven. Dit ervaar ik als een voordeel. Ik ben daardoor toegankelijker en ik kan makkelijker contact leggen. Bijvoorbeeld tijdens een praktijkles hardlopen kan ik bijvoorbeeld even vragen: "hé, hoe is’t?". Als studenten je kennen, komen ze makkelijker naar je toe en is de drempel lager. Ook tijdens online lessen maak ik eerst contact, want zonder contact kan er geen overdracht van kennis plaatsvinden.'
Wat maakt dat de rol van coach jou past?
'Ik ben een gever; ik help graag mensen, krijg daar energie van en ik ben positief ingesteld. En wat ik goed kan, is mensen anders laten denken over een probleem. Ik los het niet voor hen op, maar bied een ander perspectief. Mijn boodschap aan studenten: je moet met jezelf verder, dus leer jezelf waarderen! Ik laat studenten bijvoorbeeld opschrijven wat ze die dag goed hebben gedaan. Zo probeer ik hen positiever naar zichzelf te laten kijken.
Ook maak ik gebruik van de metafoor van de spin: Als je bang bent voor een spin kun je ervoor weglopen of er een doos overheen zetten. Je verstopt de spin, maar wordt daardoor niet minder bang. Wat je ook kunt doen, is je beeld van de spin veranderen. Stel de spin voor als een lief klein spinnetje met een roze strikje en schattige pootjes. Zo zie je de spin ineens op een andere manier en ga je je angst aan. Je moet de confrontatie aangaan om verder te komen.
De studenten die zelf de kracht niet hebben om alles bij te houden, wil ik zoveel mogelijk ondersteunen. Daar voel ik mij medeverantwoordelijk voor. Daarom spreek ik studenten aan als zij bijvoorbeeld halverwege een les ‘uitchecken’. Ik heb weleens meegemaakt dat er nog maar zes studenten van een klas van dertig online waren. Ik heb de hele klas een e-mail gestuurd. Daarin heb ik een compliment gemaakt aan diegenen die er wel waren. De anderen heb ik feedback gegeven door te benoemen welk effect hun niet-gemelde afwezigheid op mij had. Zo coach ik hen in hun professionele ontwikkeling.'
Wat zie jij als jouw valkuil?
'Mijn valkuil ligt in het verlengde hiervan. Ik wil het graag goed doen en alles in mijn macht doen om te helpen. Zo heb ik met een student gesprekken gevoerd en voor deze student een extra toetskans geregeld in verband met persoonlijke omstandigheden, zodat hij de studie nog kon behalen. Maar toen deze student en ik een gesprek gepland hadden, vroeg hij of het gesprek een half uur later kon plaatsvinden omdat zijn eten anders koud werd. Dat was het moment dat ik dacht: deze student maakt misbruik van mijn ondersteuning. Ik wil leren om de verantwoordelijkheid bij de student laten en mijn assertiviteit daarin ontwikkelen. Ik ben namelijk ook hartstikke trots als studenten (of andere mensen) het zelf kunnen!
Vóór corona omschreef ik mijzelf als een routinebeest. Nu ben ik wendbaarder geworden omdat ik dingen heb leren loslaten. Eerder werd ik bijvoorbeeld onrustig van plotselinge veranderingen. Als mijn dochtertje ziek thuisbleef, terwijl ik les moest geven, dan ervoer ik paniek. Nu blijf ik daar rustig onder: ik doe mijn best, pas mij aan en als het niet loopt zoals gepland dan is dat ook goed.'
Wat wil jij nog ontwikkelen?
'In de toekomst wil ik collega's en mededocenten begeleiden om positief te leren coachen. Door workshops te geven, mijn visie over te brengen en mijn ervaringen te delen. Nu werk ik bijvoorbeeld mee aan de ontwikkeling van een programma om docenten de basiscoachvaardigheden aan te leren. Ook heb ik recent het boek de Conditiegids uitgebracht. Ik wil graag mijn visie en positieve kijk delen.'
