Kitty Walravens (l): ‘Het begin is er en ik ben blij dat we de spreekwoordelijke motor hebben aangezet'. Rechts: student Jarno van Beers.
Biodiversiteit rondom de gebouwen van Fontys draagt bij aan een gezonde omgeving. Kitty Walravens, docent aan de lerarenopleiding biologie vertelt, samen met haar student Jarno van Beers, hoe zij vanuit hun curriculum aandacht besteden aan een gezonde omgeving. ‘We willen een sticky campus creëren.’
Een groot insectenhotel, een wadi (overloopvijver) en een bloemenweide. Op het terrein van de lerarenopleiding biologie in Tilburg speelt biodiversiteit een grote rol. En dat is niet voor niets. ‘Biodiversiteit heeft altijd al in ons curriculum gezeten’, legt Kitty uit. ‘Langzaam maar zeker zien we bij Fontys in hoe belangrijk een fysieke duurzame omgeving hierbij is. Hoe ga je zelf om met duurzaamheid en hoe kun je dit overdragen op anderen? Dat zijn vragen waar wij ons dagelijks mee bezighouden.’
Sociale biodiversiteit Door met de thema’s biodiversiteit en duurzaamheid bezig te zijn creëer je volgens Kitty niet alleen een gezonde leefomgeving, maar wordt ook samenwerking en verbinding met andere partijen gestimuleerd. ‘We merken nu al dat andere opleidingen bij ons aankloppen met vragen over het terrein. Zo kregen we de vraag van de opleiding Engels of ze een fruitboom mogen planten, ter compensatie voor hun papiergebruik. Daarnaast is er ook een samenwerking ontstaan tussen onze studenten en de vmbo-opleiding Campus 013. Die verbinding tussen verschillende partijen is een mooie ontwikkeling. Eigenlijk zou je dat ook biodiversiteit kunnen noemen. Sociale biodiversiteit. En dat levert dan weer sociale weerbaarheid op.’
Blijven plakken Hoe mooi de ontwikkeling ook is, er moet volgens Kitty nog veel gebeuren. ‘Het begin is er en ik ben blij dat we de spreekwoordelijke motor hebben aangezet, maar eigenlijk staan al onze ideeën nog in de kinderschoenen. Het is belangrijk dat kleine initiatieven, zoals de fruitboom, sneller en makkelijker gehonoreerd worden. Bovendien is het belangrijk dat andere partijen ons weten te vinden en dat gebruikers van de campus langer blijven hangen. Daarom willen we van het terrein een sticky campus maken. Een plek waar mensen graag blijven plakken.’
Om dat toekomstbeeld werkelijkheid te laten worden, zijn studenten van de lerarenopleiding biologie uitgedaagd met ontwerpopdrachten die ze bij verschillende opdrachtgevers kunnen uitvoeren. Eén van die studenten is derdejaarsstudent Jarno van Beers. ‘We mogen onze opdrachten op verschillende locaties uitvoeren’, vertelt Jarno.
‘Ik heb ervoor gekozen om bij de campus te blijven. Samen met twee andere studenten heb ik een ontwerp gemaakt voor informatieborden die aansluiten bij deze projecten. Hierop geven we relevantie informatie waardoor campusgebruikers weten waar ze naar kijken. Dit zorgt er ook voor dat ze langer op het terrein blijven.’
‘Iets om trots op te zijn’ De informatieborden van Jarno en zijn medestudenten worden nog voor het einde van het studiejaar gerealiseerd. Jarno: ‘We gaan de borden zelf ontwikkelen, maar er komt ontzettend veel bij kijken. Niet alleen moeten we bedenken hoe de borden eruit komen te zien en welke informatie relevant is, ook moeten we kijken naar het financiële aspect en of de borden hufter-proof zijn. We hopen iets te maken dat nog jaren blijft en waar we echt trots op kunnen zijn. Kitty vult aan: ‘Het zou inderdaad mooi zijn als er uiteindelijk een soort groene looproute komt, waar ook de volgende generatie studenten en medewerkers plezier van heeft. Nogmaals, het is een mooi begin. Nu moeten we echt stappen gaan maken met z’n allen.’
Dit artikel staat ook in het boekje: Duurzaam Doorpakken, Duurzaamheidsagenda & Fontys; terugblikken en vooruitkijken . Lees de hele digitale versie daarvan hier .